Disneyland

Od ponad dwóch tygodni w domu mamy szpital. Chorujemy wszyscy na zmianę - kaszel, gorączka, wysypka, kichanie. Niestety choroby nie dają nam chwili wytchnienia. Tata poleciał we wtorek służbowo do Stanów. Jedna osoba mniej do chorowania - może uda nam się przerwać złą passę.

Nie było nas na blogu w ubiegłym tygodniu, ale czujemy się w pełni usprawiedliwieni - świętowaliśmy w piątek 3-cie urodziny Zosi. Wyprawa do paryskiego Disneylandu zaplanowana była już od dawna. Dokładniej, od kiedy Zosia zapałała wielką miłością do wszystkich bohaterów Klubu Przyjaciół Myszki Miki - w szczególności samej Miki.

Wycieczka bardzo się udała. Pogoda dopisała. W Disneylandzie nie było przesadnie tłoczno. Na spotkanie z Miką czekaliśmy "tylko" 40 min. Na szczęście staliśmy w kolejce w wielkiej sali kinowej, w której wyświetlane były bajki, więc za bardzo nie odczuliśmy długiego czasu oczekiwania. Zosia była zafascynowana możliwością spotkania z Mikim. Musieliśmy ją powstrzymywać, żeby nie wepchała się przed kolejkę.

Z początku nieco obawialiśmy się, czy Zosia nie jest za mała na zabawę w Disneylandzie. Zdecydowanie nie! W parku jest mnóstwo rzeczy do zrobienia i zobaczenia z 3-letnim dzieckiem. Nam udało się spotkać z Miką, przejechać pociągiem, obejrzeć trzy sezonowe pokazy i wielką paradę, zwiedzić labirynt Alicji z Krainy Czarów, obejść park wzdłuż i wszerz. Na zakończenie dnia czekała nas wspaniała niespodzianka - pokaz świateł, dźwięków i fajerwerków - przedstawienie wyświetlane na fasadzie głównego zamku Śpiącej Królewny. Rewelacja!!! Do domu wrócił z nami latający balon z Minią i szklanka z Minią i kamyczkami, na której poprosiliśmy o wygrawerowanie na pamiątkę imienia Zosi i daty trzecich urodzin. To była nasza pierwsza rodzinna wizyta w Disneylandzie, ale na pewno nie ostatnia. 

Zosiu, sto lat! :)